1 Ταύτην  ἤδη,  ἀγαπητοί,  δευτέραν  ὑμῖν  γράφω  ἐπιστολήν,  ἐν  αἷς  διεγείρω  ὑμῶν  ἐν  ὑπομνήσει  τὴν  εἰλικρινῆ  διάνοιαν,  2 μνησθῆναι  τῶν  προειρημένων  ῥημάτων  ὑπὸ  τῶν  ἁγίων  προφητῶν  καὶ  τῆς  τῶν  ἀποστόλων  ὑμῶν  ἐντολῆς  τοῦ  Κυρίου  καὶ  Σωτῆρος, 

3 τοῦτο  πρῶτον  γινώσκοντες,  ὅτι  ἐλεύσονται  ἐπ’  ἐσχάτων  τῶν  ἡμερῶν  ἐν  ἐμπαιγμονῇ  ἐμπαῖκται  κατὰ  τὰς  ἰδίας  ἐπιθυμίας  αὐτῶν  πορευόμενοι  4 καὶ  λέγοντες  Ποῦ  ἐστιν  ἡ  ἐπαγγελία  τῆς  παρουσίας  αὐτοῦ;  ἀφ’  ἧς  γὰρ  οἱ  πατέρες  ἐκοιμήθησαν,  πάντα  οὕτως  διαμένει  ἀπ’  ἀρχῆς  κτίσεως.  5 λανθάνει  γὰρ  αὐτοὺς  τοῦτο  θέλοντας  ὅτι  οὐρανοὶ  ἦσαν  ἔκπαλαι  καὶ  γῆ  ἐξ  ὕδατος  καὶ  δι’  ὕδατος  συνεστῶσα  τῷ  τοῦ  Θεοῦ  λόγῳ,  6 δι’  ὧν  ὁ  τότε  κόσμος  ὕδατι  κατακλυσθεὶς  ἀπώλετο·  7 οἱ  δὲ  νῦν  οὐρανοὶ  καὶ  ἡ  γῆ  τῷ  αὐτῷ  λόγῳ  τεθησαυρισμένοι  εἰσὶν  πυρὶ  τηρούμενοι  εἰς  ἡμέραν  κρίσεως  καὶ  ἀπωλείας  τῶν  ἀσεβῶν  ἀνθρώπων. 

8 Ἓν  δὲ  τοῦτο  μὴ  λανθανέτω  ὑμᾶς,  ἀγαπητοί,  ὅτι  μία  ἡμέρα  παρὰ  Κυρίῳ  ὡς  χίλια  ἔτη  καὶ  χίλια  ἔτη  ὡς  ἡμέρα  μία.  9 οὐ  βραδύνει  Κύριος  τῆς  ἐπαγγελίας,  ὥς  τινες  βραδύτητα  ἡγοῦνται,  ἀλλὰ  μακροθυμεῖ  εἰς  ὑμᾶς,  μὴ  βουλόμενός  τινας  ἀπολέσθαι  ἀλλὰ  πάντας  εἰς  μετάνοιαν  χωρῆσαι. 

10 Ἥξει  δὲ  ἡμέρα  Κυρίου  ὡς  κλέπτης,  ἐν  ᾗ  οἱ  οὐρανοὶ  ῥοιζηδὸν  παρελεύσονται,  στοιχεῖα  δὲ  καυσούμενα  λυθήσεται,  καὶ  γῆ  καὶ  τὰ  ἐν  αὐτῇ  ἔργα  εὑρεθήσεται. 

11 Τούτων  οὕτως  πάντων  λυομένων  ποταποὺς  δεῖ  ὑπάρχειν  ὑμᾶς  ἐν  ἁγίαις  ἀναστροφαῖς  καὶ  εὐσεβείαις,  12 προσδοκῶντας  καὶ  σπεύδοντας  τὴν  παρουσίαν  τῆς  τοῦ  Θεοῦ  ἡμέρας,  δι’  ἣν  οὐρανοὶ  πυρούμενοι  λυθήσονται  καὶ  στοιχεῖα  καυσούμενα  τήκεται·  13 καινοὺς  δὲ  οὐρανοὺς  καὶ  γῆν  καινὴν  κατὰ  τὸ  ἐπάγγελμα  αὐτοῦ  προσδοκῶμεν,  ἐν  οἷς  δικαιοσύνη  κατοικεῖ. 

14 Διό,  ἀγαπητοί,  ταῦτα  προσδοκῶντες  σπουδάσατε  ἄσπιλοι  καὶ  ἀμώμητοι  αὐτῷ  εὑρεθῆναι  ἐν  εἰρήνῃ,  15 καὶ  τὴν  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  μακροθυμίαν  σωτηρίαν  ἡγεῖσθε,  καθὼς  καὶ  ὁ  ἀγαπητὸς  ἡμῶν  ἀδελφὸς  Παῦλος  κατὰ  τὴν  δοθεῖσαν  αὐτῷ  σοφίαν  ἔγραψεν  ὑμῖν,  16 ὡς  καὶ  ἐν  πάσαις  ‹ταῖς›  ἐπιστολαῖς  λαλῶν  ἐν  αὐταῖς  περὶ  τούτων,  ἐν  αἷς  ἐστιν  δυσνόητά  τινα,  ἃ  οἱ  ἀμαθεῖς  καὶ  ἀστήρικτοι  στρεβλοῦσιν  ὡς  καὶ  τὰς  λοιπὰς  γραφὰς  πρὸς  τὴν  ἰδίαν  αὐτῶν  ἀπώλειαν.  17 Ὑμεῖς  οὖν,  ἀγαπητοί,  προγινώσκοντες  φυλάσσεσθε  ἵνα  μὴ  τῇ  τῶν  ἀθέσμων  πλάνῃ  συναπαχθέντες  ἐκπέσητε  τοῦ  ἰδίου  στηριγμοῦ,  18 αὐξάνετε  δὲ  ἐν  χάριτι  καὶ  γνώσει  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  καὶ  Σωτῆρος  Ἰησοῦ  Χριστοῦ.  αὐτῷ  ἡ  δόξα  καὶ  νῦν  καὶ  εἰς  ἡμέραν  αἰῶνος.  ‹ἀμήν›